











به قلم ناصر عیسوی....
بنظر من هدیه دادن و کادو گرفتن در بین کبوترداران بسیار حرکت زیبای است. موجب تداوم دوستیها میشود و در ارتقاء دادن سطح کیفی کبوترهای بام طرفین کمک میکند. در کبوتر داری هدیه دادن بهمدیگر باید دل بسیار بزرگی داشت، چونکه باید یا از بهترین کبوترهای بام را هدیه بدهی یا بهترین جوجه ها را و در این دوره و زمان بسیار سخت است انجام این حرکت. نباید کوچکترین دغل بازی در اینکار انجام شود. کادو دادن یک یا چند کبوتر بهمدیگر تنها بمعنای دادن چند قطعه کبوتر بهم نیست بلکه کادو دادن یک کبوتر ینی به ضمانت دادن ارزش و اعتبار خود که هر چه آن کبوترها در پرش یا جوجه دهی توانمندتر عمل کنند یعنی سربلندی شخص هدیه دهنده چرا که با تعاریف و بیان تشکر و رضایت شخص کادو دریافت کننده پیش دیگران خودبخود منجر به افزایش اعتبار و ماهیت اخلاقی شما در بین دیگر کبوترداران میشود و بلعکس.
همچنین دوستان و همیارانی وجود دارند ک ما با شناخت آنها و دادن کبوتر به آن بزرگواران بعنوان هدیه خودبخود کمک میکنیم تا
اولا سطح کیفی کبوترهای آن بام بهتر شود
دوما شخص ب کبوترداری علاقمند تر شود
سوما از گرفتار شدن بدست دلالان سود جو راهی یابد.
چهارما و از همه مهمتر پاشیدن بذر بخشش و هدیه دادن است ک در دل آن شخص نیز کاشته میشود تا او نیز در آینده مسبب این نیات خوب نوع دوستانه باشد .
انجام اینکار عملی انسانی و بزرگ بوده و بعُد معنوی نیز دارد اما متاسفانه هستند در این بین افراد سود جو .. حقه باز .. کلاش و بی شخصیتی ک خواهان دریافت کبوتر میشوند. تا فرا رسیدن روز موعود هزار پیام صبح بخیر استاد .. وقت بخیر استاد .. شب بخیر استاد برایتان میفرستند. دقیقه به دقیقه پیگیرت هستند حتی سوابق ده سال قبلت را در می آورند. هوا دار و پیشمرگت میشوند و دقیقا وقتی کبوتر مورد نظر خود را دریافت کردند رفته رفته از حضورشان کاسته میشود. سپس شماره شان را تغییر میدهند یا اسم و عکس پروفایلشان را عوض میکنند.
این قبیل اشخاص در واقع طبعی " گدا " گونه دارند و شکر خدای همیشه هشتشان در گرو نهشان است و هیچوقت کبوتر خوبی ندارند تا بواسطه ی آن هنرنمایی کنند. همیشه در برابر کسانیکه ازشان بدین طریق کبوتر گرفته اند شرمنده و خجل و سربزیر هستند.
واقعا این راه و روش چه سودی دارد ؟!!!
کبوتر گرفتن ب چه قیمت ؟ !!!
تکلیف شرافت و انسانیتشان چه میشود ؟!!!
دوستان و همیاران گرامی. کبوتر تنها وسیله ایست برای تداوم رفاقتها برای ایجاد صمیمیت ها راهی برای برقراری روابط نزدیکتر .. رفت و آمدها .. عشق ورزیدنها ..
متاسفانه چند روز پیش دوستی ویسی برایم پخش کرد. صاحب صدا ( نام محفوظ ) ب طرف مقابل میگفت ؛ ترا بخدا از این جوجه ها برایم بفرست ترا بجان بچه ات .. اینجا نمیتوانم تهیه کنم .. اگر شما این محبت را در حق من انجام دهی تا آخر عمر غلامت خواهم بود و هرگز محبت و انسانیت شما فراموش نخواهد شد. وجدانا بهم نه نگو ترا بخدا ترا بجان بچه هایت ترا بجان مادرت برام بفرست.
خب کاملا مشخص است این نوع تقاضای چاپلوسانه عاری از کمترین صفت انسانی و دوستانه ای است و این شخص بهر قیمت با زیر پا گذاشتن شخصیت نداشته اش رسما با گدایی کردن سعی در پیدا کردن کبوتر دارد. تف بر این حال و روز!
من قلبا دوستدارم وقتی ب دوست نوپای کبوتر میدهم خیلیها میگویند حاجی نکن فلانی دروغگو و حقه باز است میگویم چه بهتر من هم میدانم ک دروغ میگوید اما بزار یه کفتر بهش بدم تا خودش بره و گم و گور بشه. اما خوشبختانه در این بین بوده و هستند افراد با مرام و مشتی و لوتی صفتی ک از راه همین کبوترها با آدمی آشنا شده و رفاقت میکنند ک بعدها وجود این عزیزان در کنار آدمی موجب مباهات و فخر و سربلندی میشود و بداشتنشان افتخار میکنی.
در هر حال بنده قلبا دوست دارم و تبلیغ میکنم تا فرهنگ کبوتر هدیه دادن رواج و رونق پیدا کند. دلم میخواهد کبوترداری از حالت انحصاری در بیایید و همه در ایران عزیز به واسطه ی اشاعه ی این فرهنگ نکوهیده داری کبوتر خوب شوند. نباید منفی بین بود. بهتر است همیشه نیمه ی پر لیوان را دید. باید سعی کنیم در خدمت هم باشیم و بدوستان عزیزیکه تازه قدم در این راه میگزارند کمک کنیم و دستگیرشان باشیم.
ابتدا با راهنمایی دادن و آشنا کردن درست آنها با معقوله ی کبوترداری و سپس با کادو دادن بهترین هایمان. نگویم این نسل زحمت چندین سال خودم است، اجازه دهیم تا دوستان بگویند این کبوترها از نسل ۲۰ ساله ی فلان استاد هستند ک زمانی بمن کادو دادند و من هم قدر دان بوده و امروز بدیگری هدیه میکنم. دنیا کبوتر داری ما گلستان میشود اگر ما هم که دستی در کار داریم کمی همت و از خود گذشتگی داشته باشیم.
بیاد داشته باشیم ک همه بد نیستند پس بخاطر بدیه تعدادی کاری نکنیم تا تر و خشک با هم بسوزند.
به قلم حاج ناصر عیسوی
97/2/7
وبلاگ جامعه....
شورای جامعه....