به قلم حاج ناصر عیسوی
در قدیم باور بر این بود ک باید برای تن زدن کبوترها یک کبوتر ساعت سنگین را تن یک کبوتر با ساعت معمولی کرد مثلا ۵ ساعت. چرا ک در آن زمان باور بر این بود ک دو تا کبوتر ساعت سنگین را وقتی با هم تن بزنند احتمال دارد جوجه هایشان پرگاز شوند و از بالا نیایند و تلف شوند و ما هم بنا ب توصیه ی آن عزیزان در آن بُعد زمانی بکرات این کار را انجام دادیم.
حالا یک مورد جالب دیگر هم در آن دوران مرسوم بود و حالا هم بسیاری از قدیمها بر این باور هستند آن عزیزان میفرمودند ک کبوتر ماده عین زمین خوب هستش و هر چی زمین مرغوبتر حاصل پربارتر لذا در آن زمان بسیار بیشتر ب کبوتران ماده در جوجه کشیها اهتمام میورزیدند. آنها نرهای ساعت متوسط را با ماده های قوی تن میزنند و همیشه تصور میکردند با اینکار عیب نر پوشیده شده و هر دو جوجه ی حاصله قویتر میشوند. اما آن عزیزان غافل از بذر خوب بودند و غافل از اینکه اگر بذر خوب و مرغوب نباشد بهترین زمینهای دنیا هم نمیتواند حاصل خوبی از آن بگیرند و اینکه دو کبوتر نر و ماده مکمل همدیگر هستند و با هم جوجه هایشان خوب میشود.
جناب افشار در این خصوص خاطره ای زیبا تعریف کردند ک آن را عینا ب استحضار میرسانم:
(ی مشت شعبان بود تو نظراباد خدایی جوونیش میگن خیلی پهلوون بوده کفتر باز بود حرفه ای صحبت میکرد خدا رحمت کنه همه رفتگان رو سیبل داشت ک نگو وقتی صحبت میکرد ی چشم رو می بست و دیگر ی زوم مکیرد ب طرف مقابل ؛ پسر ماده خوب به ی انگشت دست میرزه کفتر ماده خراب باشه بدرد هیچی نمی خوره نر باید خوب باشه ولی ماده باید اسنثنا باشه)
این پندارها واقعا برای قدیم بود و هر دو فرضیه غلط و امروزه همه شاهد هستیم ک واقعا اینچنین نیست. امروزه ما میدانیم ک برای ارتقاء سطح کیفی کار باممان باید حتما از دو کبوتر ساعت سنگین با هم استفاده کنیم. اشخاصی ک جوجه کبوترهای ساعت سنگینشان برگشت خوبی ندارند باید بدنبال علتهای بسیار و دیگری در کبوترهایشان باشند.
برای نمونه عرض میکنم امروزه روش تن زدن گرو بندان ما ب چه شکلی است؟
غیر از این است ک آن عزیزان کبوتران بعد ازظهری خود را با هم تن میزنند؟
آیا جوجه های این نوع کبوترها همه برگشت ضعیفی داشته و نمی آیند؟
یا اینکه دارای برگشت خوبی بوده و از این همین ها برای سال قبل یک نیروی جوان و کارآمد میسازند؟
دوستان عزیزم دقت بفرمایید در این دو دهه کبوترداری ایرانی بسیار متحول گشته است. کبوتردار و کبوترپران ایرانی بسیار زرنگ و دارای هوش و داریت است. خوب را از بد تشخیص میدهد. بفکر ارتقاء سطح کیفی کار است ن درجا زدن و حاصل آن چ بوده؟ پرش چند هزار کبوتر باهم و مدیریت کردن و تر و خشک کردن آن تعداد کفتر ک واقعا کار حضرت فیل است اگر البته وجود داشته باشد اما مربی ایرانی بسیار توانمندتر از این فرضیات است.
گرو ۱۵۱۵ کبوتر و معدل نزدیک ب ۶ ساعت.
گرو ۷۵۰ کبوتر و معدل نزدیک ب ۸ ساعت.
آیا میشود گفت این اتفاقها همه اش الکی و اتفاقی بوده است؟ خیر اتفاقی نیست! این ساعتهای خوب از آمیزش کبوترهای بعد ازظهر ب بالا تولید شده اند ن از دو کبوتر قوی و متوسط.
یک مثال: همه دیده ایم گاها یک کبوتر مست ک دور بام دست دست میکند در پرواز ۵۰ کبوتر تاثیر گزار بوده و یک کبوتر ب تنهایی پرش ۵۰ کبوتر دیگر را تحت شعاع قرار داده و خراب کرده است. اما آیا هرگز کسی دیده است ۵۰ کبوتر خوب و عالی بتوانند دست یک کبوتر خراب را گرفته و درستش کنند؟ خیر چنین چیزی ممکن نیست. در تولید و تکثیر هم مطمئن باشید وضع چنین است. ژن کبوتر متوسط هم قوی تر و هم تاثیرگزارتر است.
حال همه بارها دیده ایم ک جوجه ی یک جفت دهن خورده بعضی وقتها خوب نمیشود و این بد یا متوسط جوجه ی خوبی میدهد. عزیزان این یک معقوله ی سوای این بحث است. لذا بتمام دوستان توصیه میکنم هرگز ب امید یک جوجه ی متوسط و یک جوجه عالی کبوتر تن نزنند. بلکه باید دو جوجه ی حاصل از دو کبوتر هم توان و هم قدرت باشند یا با یک ربع تا نیم ساعت اختلاف در قدرت و توان پرش.
پس توصیه میکنم ابتدا با توجه ب در نظر گرفتن اقلیم جغرافیای ک در آن زندگی میکنید کبوتر تن بزنید سپس کم و زیاد بودن پرندگان شکاری را در نظر بگیرید برای محیطهای ک پرندگان شکاری وجود دارند کبوتران کوتاه و بدون بازی درست کنید و برای مکانهای بدون وجود پرندگان شکاری کبوتران نرمه پر و بازی دار میتوانند مانورهای زیبای در آسمان بدهند. همیشه کبوتران ساعت سنگین خود را با هم تن بزنید. ده ساعت با ده ساعتی...۹ ساعت با نه ساعتی. مثلا ده را با ۸ تن بزنید ایرادی ندارد ولی هرگز ۸ را با ۶ تن نکنید. کبوتران مُسن را با جوان. کبوتران درشت را با کوتاه. بازی دار را با بی بازی و.....
موفق و پیروز باشید
۲۸/مهرماه / ۱۳۹۷
نوشته حاج ناصر عیسوی
با سلام.