آیا کبوتران بعد از اتمام مسابقات تن شوند بهتر است یا خیر؟
در کل میتوان کبوتران کارِ ، بلند پرواز را بدوسته تقسیم کرد:
۱ . کبوتران مایه یا مولد
۲ . کبوتران کار یا پرش
کبوتران مولد .. یک کبوتردار با توجه ب سابقه ی عالی از پرش کبوترهای خود در طی چند سال بنا ب اقتضای استاندارد بام شرایطی را در اولویت قرار میدهد و بر پایه ی آن اقدام ب مایه کردن کبوترهای میکند ک بروی آن طاق همه چیز تمام باشند اما رعایت چند مورد الزاما برای کلیه ی کبوتردارها یکسان است ک آنهم برخوردار بودن از سوی خوب و قدرت پرش بالا و توان برگشت عالی یا بیا بودنشان است و کبوتری که بتواند رضایت صاحب خود را طی سالیان یا حتی در یکسال پرش بدست بیآورد میتواند ب مقام یک کبوتر مولد ارتقاء پیدا کرده و مورد آزمون جوجه کشی قرار بگیرد و اگر در این امتحان نیز پیروز در بیاید دیگر بعنوان سوگلی و عالی ترین کبوتر آن بام انجام وظیفه میکند ، یا از روی شناخت پیشینه ، کبوترها را تفکیک و تشخیص و ترجیح میدهد این کبوترها بجای هوا رفتن بعنوان یک ژن خوب و یک بانک خونیه قوی در آن بام از آنها جوجه کشی کند تنها کار اینها تن زدنشان در زمانهای معینی است ک مربی آنها را بکار میگمارد .. ن کبک میشوند و نه ب آسمان میروند و پس از اتمام دوران جوجه دهی بر روی نیبندها در حال استراحت هستند.
* تعدادی از اساتید کبوتران مولد جداگانه ندارند ینی از همان کبوترانیکه در تیرماه پرانده اند جوجه کشی هم میکنند.
اما کبوتران پرشی ک از انها جوجه کشی هم میشود چند فاکتور بیشتر در سختیِ کار نسبت ب کبوتران مولد قرار دارند:
۱ . کبک شدن .. ک همراه با درد و توام با دریافت شوک و استرس و فشار بسیار است
۲ . تکمیل پرهای یکجا کنده شده .. مستلزم بنیه عالی و سلامتی کامل کبوترها است
۳ . وارد شدن ب مرحله ی تمرینات زیر خانه تور و دریافت تنها یک نوع دان تحمیلی مثل ارزن و انجام تمرینات آماده سازی
۴ . هوا رفتن از اواسط خردادماه تا اواسط یا پایان تیرماه
۵ . تن زدن بعد از اتمام مسابقات و جوجه دهی
۶ . وارد شدن بمرحله ی تولک بعد از بزرگ کردن جوجه ها
۷ . استراحت و آماده سازی و ریکاوری و بازیافت بدن ب سبب توان و انرژی از دست داده و گوشت گیری بدن
با توجه ب وجود این تفاوتهای فاحش در بین کبوترهای مولد و پرشی سوالی ک بذهن میرسد اینست آیا تن زدن کبوترهای ک تیرماه راهی آسمان شده اند صحیح است؟
از نظر بنده و با توجه ب در نظر گرفتن نوع عملکرد اکثر گروبندان خبره و نامی ایران زمین بهترین حالت نگهداری بعد از پایان مسابقات تن زدن کبوتران پرش شده و بقول کنندگان کار کبوتران بعد از ظهری در طول تیرماه است ک مربیان بسته ب رعایت اولویتهای اقدام ب تن زدن کبوترهایشان میکنند .
مسابقات ک ب پایان میرسد و کبوترها ک جا میشوند طبیعتا نوع تغذیه ی کبوترها هم تغییر میکند و قوانین اجرائی بر آن بام و یا مکان ک برای پرش های منسجم و استقامتی اتخاذ میشد یکدفعه قطع میگردد ؛ مثل دادن آب ۱۲ شب و ۵ صبح .. پَر دادن .. نوع و ساعات دان و از همه مهمتر جلوگیری از هوا رفتن کبوترها. این تغییرات آنی سبب میشود در عرض ۷ الی ۱۰ روز کبوترها تولک بروند. لذا بمنظور جلوگیری از لک رفتن کبوترها مربیان تا یک هفته کبوترهای را ک بمنظور جوجه گیری در نظر گرفته اند را ب دان درشت و مخلوط می بندند و ب آنها مولتی ویتامین داده و اجازه ی آبتنی میدهند تا کاملا خستگی از تنشان رخت بربسته و کبوترها ب نشاط برسند
( جناب آقای صمدی در مقاله ی خود در این خصوص ب نکات دقیقتری جهت ریکاوری و رسیدگی ب کبوترها اشاره کرده اند و توصیه میکنم حتما انرا مطالعه بفرمایید ) و سپس بدلخواه چ بصورت فله ای چه بصورت استفاده از جفت کنیها اقدام ب تن زدن کبوترها میکنند ک این معقوله خود بحثی تازه را میطلبد.
انجام اینکار مزایای زیادی دارد و معایب کم از مزایای کار میتوان بموارد ذیل اشاره کرد:
۱ . دل بستن بیشتر کبوتر ب لانه و پشت بام
۲ . جبران کم و کسریها برای سال جدید و تولید نیرو جوان با توجه ب شناخت جوجه ها از روی پیشینه و نوع عملکرد ننه باباهایشان
۳ . عدم نیاز ب خرید جوجه از دیگران
و از معایب میتوان بموارد فوق اشاره کرد:
۱ . وادار کردن کبوترها ب کار بیشتر است
۲ . تحلیل رفتن قوای بدن در اثر عدم رسیدگی خوب و بهینه و مستعد شدن بدن کبوترها برای ابتلاء ب انواع بیماریها در اثر ضعف و کمبود بدن
۳ . ب تاخیر افتادن زمان تولک بصورت یک دست و منسجم و هماهنگ ک موجب آزار و اذیت کبوترها در شبهای سرد میشود
لذا بهتر است بمنظور استفاده ی بهینه و عدم ضربه زدن ب کبوترها تنها یکسری جوجه گرفته شود و قبل از اینکه ماده ها شروع ب تخم ریزی مجدد کنند آنها را سوا کرد تا نرها ب تنهایی مبادرت ب بزرگ کردن جوجه ها کنند.
بعد از پایان کار جوجه کشی کبوترها تولک میروند و با توجه ب دان خوبی ک دریافت کرده اند و اتخاذ یکسری مراقبتهای ویژه از سوی مربی بصورت کامل از اوایل پاییز و کل زمستان وارد استراحت میشوند و بهمین سبب وقتی در فرودین ماه اقدام ب کبک کردن کبوترها میکنیم میبینم ک آنها کاملا آماده .. گوشت دار و سر زنده هستند.
۱۴/ مهرماه / ۹۷
پاسخ جناب استاد صمدی:
کبوتران کبک شده بعد از تیر و پرواز به دو دسته تقسیم میشوند آنها که خواب داده میشوند و آنها که به پروسه جوجه کشی وارد میشوند،
1. آنها که خواب داده میشوند با توجه به پروسه کبک شدن قبل از پرواز باید با تغذیه مناسب از نظر دان درشت و مقوی بازگشت گوشت به بدن را کمک کرد و با ورود به مرداد ماه آنها نیز تو لک رفته و با توجه به اینکه در این حالت بگونه ای تب عارض کبوتر میشود از دانه های خنک در تغذیه کبوتر استفاده میکنیم(جو، تخم گشنیز، ارزن، ...)در این دوره ابتنی هفته ای یکبار کمک میکند تا کبوتر با آرامش و دوری از استرس که گاها باعث مشکل میشود جلوگیری کنیم.
2. کبوترانی که وارد پروسه تکثیر میشوند قبل از ورود به این دوره کبوتر نیاز به تقویت و آوردن گوشت دارد بهمین دلیل آنها تقویت شده و آماده تن زدن میشوند. اصولا کبوتران در این پروسه تولک رفتن را خیلی به آرامی انجام میدهند بهمین دلیل دوره لک آنها بیشتر است در دوره جوجه دهی وزن خود را از دست میدهند و امکان خرابی تیزه و بیماری دارند که نیاز به مراقبت و تقویت بیشتر دارند، با شروع فصل پاییز و رسیدن واکسن دوره ای حتی الامکان از واکسیناسیون این گروه تا پایان جوجه کشی خود داری شود و بعد از جوجه کشی تا دوهفته تقویت و دوری از استرس و آرامش نیاز کبوتر است با واکسیناسیون این کبوتران دوره لک سرعت گرفته و پرهای بیشتری را از دست میدهند و نیاز به رسیدگی و تقویت کبوتر بیشترمیشود تا پایان تولک این مراقبت ضروری است.
دوستان رسیدگی و باز توانی و مراقبت از کبوتر هر بامی بنا به محیط جغرافیایی و نوع تغذیه کبوتر فرق دارد و اساتید از روشهای متفاوتی بهره میبرند که قابل احترام هستند و درست.
شورای جامعه.................
با سلام.