در هر حالتی نگهداشتن حرمت افراد پیشکسوت و کهنه کار بر همه ی ما واجب است اما رعایت حال پیشکسوتان جوانمرد و لوتی منش و از خدا بترس و حافظ ناموس و شرف و صاحب سبک و سفره دار و معتمد و خاک گنجه خور در دنیای عشقبازی برای ما ک جزء خانواده ی بزرگی در رشته ی عشقبازانی بنام '' کبوتر باز '' هستیم از اهمیت خاصی برخوردار است زیرا هم در دید عامه و هم برای خود و علی الخصوص قشر جوان فرهنگ سازی خواهد شد و انجام این کار از واجبات اخلاقی ماست .
حفظ حرمت پیشکسوتان اینکار را میتوان با بصدا در آوردن زنگ ، نام بردن و فرستادن صلوات بلند در جمع ، تعریف خاطره ، بوسه بر پیشانی ، بیاد آوردن آنها که دستشان از دنیا کوتاه است با ذکر فاتحه ، فشردن دستان زحمت کش آنها ، بجای اوردن مراتب ادب و احترام در حضور جمع ک با خلوص نیت انجام شود ، اهدای دسته گل و تقدیر نامه بجای آورد تا موجب رضایت و خشنودی آنها واقع گردد و عشق جاری شود و یک صمیمت ناگسستنی در این جامعه ی بزرگ عشقبازی را برای همه رقم زند ک البته سالیان دراز است رعایت این مهم چون رسالتی بر دوش ما از نسلی به نسل دیگر منتقل میشود .
انجام این عمل شایسته باعث فخر و مباهات و دلگرمی ریش سپیدان ما میگردد ک سالها با عزت و افتخار در بی مهری موجود جامعه نسبت ب این قشر ، خاک گنجه خوردن و خم ب ابرو نیاوردن و در طبق خلوص و اخلاص داشته ها و تجربیات گرانبهای خود را در اختیار ما گذاشتن و راه و روش درست انجام کارها را بما آموختن و همچنین دیدن این مناظر زیبا در جمع ها و در مسابقات و مهمانیها موجب میشود ک جوانها هم ترغیب شده و دنبال راه و روش و عملکرد مثبت بروند تا در آینده جوری شخصیت خود را پایه گذاری کنند تا در ایام بازنشستگی و پیشکسوتی خود را شایان اینچنین احتراماتی بدانند و برای رسیدن ب آن روزها سعی و تلاش کنند.
در جامعه ایرانی از دیر باز ارج و حرمت نهادن ب استادان و ریش سپیدان همواره در بین آحاد مردم مرسوم و معمول بوده است و خوشبختانه انجام این فرضیه در عالم عشقبازی و مخصوصا در جامعه ی کبوتر دار ایرانی بخوبی و درستی هویداست و از آن پاسداری شده و بسیار ب آن اهتمام گزارده میشود ..
وجود فوج عظیم اساتید و کهنه کارها و ریش سپیدان در میادین مسابقات و یا حضور چشمگیر آنها بر بام های گرو بندان در سطح کل ایران عزیز و حضورشان در هنگام عقد قراردادها و همچنین ایجاد فضای امن دوستانه برای هر نوع مناسبتهای کبوترداری و میانجگری و فتوا دادن و بر عهده گرفتن سمت داور وسط خود دلیل و برهان واضحی بر این مدعا میشود ک پیشکسوتان ما عملا مورد احترام و تقدیر بوده اند و وجود آنها باعث خیر و برکت و اعتبار این حرفه است و اگر غیر از آن بود ... آن گرامی یاران هم باید منزوی و گوشه گیر شده و ب کنج عزلت میرفتند .
لذا ما همواره با تقدیر و تشکر از آن بزرگواران بر کارهایشان ارج مینهیم و نام و یادشان را گرامی میدارم و بر خود لازم میدانیم تا این سنت زیبای رفتاری را در جامعه ی کبوترداری توسعه و آن را حفظ و پاسداری کنیم ..
🌷 .. بیاییم تا ما و شما و همه بر حفظ سمت‌ها کوشا باشیم و از اینکه هنوز میتوانیم رخ در رخ هم یار و رفیق و همدم هم باشیم لذت ببریم و کدورتها را از دل بیرون کرده و خدای مهربان را شکر گویم و از این موهبت الهی ب نحو احسن بهره برده و در کنار هم اوقات خوبی را در شادی و آسایش و خوشی سپری کنیم بخندیم و همواره بیاد داشته باشیم دنیا فانی است و کردار ما باقی و بنا ب فرموده ی شیخ اجل ..
چو خواهی ک نامت رود در جهان ...
مکن نام نیک بزرگان نهان ...
اساتید و پیشکسوتان ما سنگ محک ما بوده و ما باید از رفتار و کردار و تجربه ی آنها درس زندگی و کار آموخته و همواره نام و یادشان را گرامی بداریم ..
ما بدون آنها بی هویت هستیم و عملا بقای ما در گروی اعتبار آن بزرگان است .
اردتمند..... ناصر عیسوی
شورای جامعه کبوترداران ایران
با سلام.