به نام پروردگار....
گرو ..... به قلم جناب استاد ناصر عیسوی....
گرو بمعنی مسابقه دادن .. زور آزمایی .. آزمایش اعتماد بنفس ..
در لغت بمعنی قمار و در زبان محاوره ای شرط بندی است ..
شرط بندی یک روش رایج و متداول در سراسر جهان است و با قوانین خاص خود انجام میشود.
مسابقات سوار کاری .. جنگ خروسها .. سگها .. کبوتران پلاکی و مسافتی .. کبوتران نقش .. تورنمنت ها کشورهای عربی و اروپایی یکی از عمده ترین مثالهای شرط بندی هستند ..
گرو بستن در بین جماعت کبوتردار ایرانی از دیر باز مرسوم و معمول بوده و ب همین نام نیز معروف بوده .. گرو بندی کبوتر بازان ..
اما عقد قرار داد گرو ک اکنون حالت زیبای خود را از دست داده و از حالت عشق بازی ب حالت قمار در آمده .. در قدیم همراه با گل و شیرینی و بوسه و شوخی و خنده و صفا و صمیمیت همراه بوده و هدف از بستن گروها محک زدن مهارت مربیها و توان پرش کبوترها بوده ک صرفا جهت عقد پیمان دوستی و رفاقت منعقد میشده با منش پهلوانی و لوتی گری .... ک معرفت و مردانگی و عشق و صداقت یکی از پایه های حاکم در قوانین آن زمان بوده ک با فشردن دست همدیگر بدان رسمیت میداده اند .
از آنجا ک امروزه با اتفاق نظر مجامع رسمی کل دنیا کبوتر داری و کبوتر پرانی را یک ورزش بحساب آورده میشود و در تمام کشورهای اروپایی .. آمریکای و عربی .. بجز ایران .. برای کبوترداران باشگاه و اتحادیه و فدراسیون زده اند و با حمایت دولتها از ایشان کبوترداران توانسته اند ب ثبت ساعتهای عالی دست پیدا کنند بطوریکه روز ب روز بر تعداد افراد شرکت کننده در مسابقات و طرفدران این ورزش فکری کبوتر داری اضافه میشود .....لذا جامعه ی کبوتر دار ایرانی بر خود لازم و واجب دانسته تا نام گرو را از اذهان عمومی پاک کرده و بر آن نام ... مسابقات کبوتر پرانی کبوتران بلند پرواز ایرانی ... را بگذارد پس ما هم زین پس ب پاس ارج نهادن بر این نام بجای نوشتن واژه ی گرو از کلمه ی مسابقه استفاده میکنیم .
قرارداد چیست ؟ ...
قرار داد یک دست نوشته ی مکتوب است ک برای طرفین خوانده میشود و بعد از بحث و رد یا قبول تعدادی از موارد آن بسته و منعقد و ب امضاء طرفین و حضار بعنوان شاهدان رسمی میرسد .
عقد قرار داد برای انجام مسابقات معمولا از اواسط خرداد شروع و اوایل تیرماه خاتمه میابد .. و کلا مسابقات کبوتر پرانی در تیر ماه برگزار میشود و بدلیل فوج مردم شرکت کننده بجهت دیدن این مسابقات از سراسر کشور و حتی کشورهای همسایه .. تیرماه را ... جشن کبوترداران ... نامگذاری کرده اند ...
اما قبل از عقد قرارداد رسم و رسوماتی از سینه سوخته های قدیم و پیشکسوتان و خاک گنجه خورده ها .... هنوز ب یادگار معمول و مرسوم باقی مانده است ..
۱ . پیشنهاد بازنده ی سال قبل ب برنده برای عقد قرار داد جدید بجهت پس گرفتن تاوان خود ..
مثلا کسی ب شخصی پیشنهاد مسابقه میدهد و او میگوید پارسال فلانی بمن باخته بزار ببینم میاد برای گرفتن تاوانش یا خیر .. بعدا بهتان اطلاع میدم.
۲ . تعداد کبوتران شرکت کننده در مسابقات نقش اول را ایفاء میکند .
مثلا کسی ک توان مسابقه دادن با ۶۰ قطعه کبوتر را دارد نمیرود یقه ی کسی را بگیرد ک توان مسابقه با ۶۰۰ کبوتر را دارد و این مهم خود بخود بعنوان قانون اخلاق در بین کنندگان این حرفه رعایت میشود.
میگن فلانی با فلان کس مسابقه میدی میگه ن بابا جون ما ۱۵۰ تا طاقت داریم اونا ۴۰۰ تاین .....پس هم تعدادها همدیگر را با پیغام و پس غام پیدا کرده و ضمن آشنا شدن عقد قرار داد میکنند ..
این قراردادها در مکانهای خاصی منعقد میشوند و با حضور جمع کثیری از کبوترداران قرار دادها کاملا قانونی منعقد میشن. در کافه های مخصوص ب کبوترداران .. سعله ها و یا در منزل یک معتمد این توافق ها بعمل میاد ..
۳ . در قانون مسابقات کسی ک دیگر را ب انجام مسابقه دعوت میکند شاگرد و اون یکی اوستا خوانده میشود لذا حق آنست شاگرد گوش بفرمان اوستا باشد..
مثلا من ک بشما پیشنهاد انجام مسابقه را میدم باید شرایط شما را هم بپذیرم و این یک قانون بی چون و چرا و قابل اجراء است .
۴ . در عقد قرارداد توجه ب مواد آن بسیار مهم است .. عده ای طوری زرنگ و حرفه ای هستند و طوری قرار داد میبندد ک بعد از خاتمه و امضاء تازه طرف متوجه میشود چ کار غلط و اشتباهی انجام داده .. ب همین علت مگویند برد در مسابقه نصف کبوتره و نصف کاغذ قرارداد .. یا فلانی فلان کس را قراردادی و کاغذی برد .
عقد قرار داد برای کسانیکه اقدام ب مسابقه دادن میکنند بسیار پر هزینه و سنگین است و شخص مسابقه دهنده باید مخارج سنگین مالی را متحمل شود و همچنین باید دارای فضا و مکان مناسب برای جا دادن تجمیع مهمانان و پذیرای از آنان باشد گاها در یک مسابقه دیده شده است شخص میزبان ۲۵۰۰ غذا دست مهمانان داده است ..
۱۵ سال پیش ک ما دعوت جانب حاج آقا عبدالله کوهی ( زواره ای ) بودیم تیم پذیرای ایشان برای نهار ۱۲۰۰ وعده غذا بین مهمانان تقسیم نمودند .
ب همین علت خیلی از علاقمندن و کبوترداران توان انجام برگزاری مسابقات را ندارند ..
۱ . عدم توان مالی
۲ . عدم رضایت خانواده
۳ . رعایت حال همسایگان
۴ . برخورد غیر اخلاقی و غیر منطقی نیرو انتظامی
۵ . رسمیت نداشتن قانونی مسابقات از دید دولت ایران ک این اجتماعات را محکم و در نهایت ناباوری و نا امیدی و در اوج حیرت و تعجب صاحبان مسابقات را بازداشت میکنند ..
۶ . کم کبوتر بودن
۷ . نداشتن گنجه کافی و چهار چوب مناسب
این نبودها و محدودیتها عده ی کثیری از علاقمندن و حتی مربیان حرفه ای و کبوترداران بنام و صاحب سبک را از انجام مسابقات محروم میکند .
اما عده ای حد معلوم و مشخص دارند اینان برای جلوگیری از این پیامدها تعداد خاصی از کبوترداران رفیق را قبلا برای روز مشخصی دعوت میکنند و کبوتران خود را پرواز میدهند و میگویند فلان کس مهمانی داده بود .
اما از دید کسانیکه مسابقات رسمی میدهند و بسیار از مدعیان دیگر ساعت ثبت شده در یک مهمانی از هیچ اهمیت و اعتبار رسمی برخوردار نمیباشد ..
یکی از موارد عمده و کلیدی انتخاب داور وسط و نقش ایشان است ..
داور وسط باید شخصی عادل .. شجاع مدیر و مدبر ... قاطع و مصمم و کار کشته باشد کسیکه بتواند فتوای کبوتر پریده از نپریده را بدهد.... بیطرف و با خدا باشد تا حقی از کسی ظایع نگردد، چون فتوای داور وسط ختم کلام کار آن بام است .
دیگر اینکه با نظارت ناظران پای آب و دان و محدودیتها خاص آن قرارداد برای هر بام یک روز مانده بزمان شروع مسابقه کلیه ی کبوترها مهر میشوند و بر در گنجه ها قفل میزنند ..
فرادی آنروز بعد از ختم مسابقه کبوترها را از نظر مهمور بودن و درستی نوع مهر داوران مجددا بازرسی نموده مجموع ساعت بدست آمده را تقسیم ب تعداد کبوتران توافق شده در قرار داد میکنند و میانگین پرش محاسبه و معدل هر کبوتر مشخص و شخص برنده را مشخص میکنند .
امروزه مسابقات حالات زیبایی دارد ..
تیمی متشکل از بچه های محل و دوستان ب یاری شخص مسابقه دهنده میروند و با عشق و تعصب خاصی برآن بام زحمت میکشند . کارها را بصورت اصولی بین خود تقسیم میکنند و هر یک سعی میکند تا وظیفه خود را بصورت شایسته ب انجام برساند ..
کبوتر داری برابر علم نوین انجام میشود و تقریبا تمام کارها علمی شده است ..
مهمانان در فضای تعریف شده ک برایشان مشخص شده در دسته های کوچک و بزرگ هم دور یک استاد یا پیشکسوت را میگیرند و ب بیان خاطرات و تجربیات میپردازند یاد عشقبازان اسیر خاک را گرامی میدارند و با بردن نامشان برایشان صلوات میفرستند تبادل اطلاعات میکنند و از تجربیات هم برخوردار میشن .. کسانیکه با هم کدورتی از قبل داشته توسط دوستانشان آشتی داده میشوند و یک محفل باصفا و پر از عشق را ترتیب میدهند و گاها با کسب اجازه اشخاص خوش صدا ترانه های سر میدهند از سوی تیم پذیرای مرتبط بعد از صرف صاحبخانه برای مهمانان چای و میوه میبرند و از آنها با خوش رویی پذیرای میکنند ..
در پایان مسابقات حاضر برای بانیان این کار صلوات و درود میفرستند و مجلس را بخیر و خوشی و با یک دنیا خاطرات شیرین و جدید تا سال آینده ترک میکنند ..
انجام مسابقات بمنظور بنمایش گذاشتن شگرد مربی و قدرت پرواری کبوتران است ..
در سراسر جهان هنوز بمانند ایران مربیانی پای ب عرصه ی وجود ننهاده اند ک بتوانند هزاران کبوتر را ب پرواز در بیآورند آنها را تر و خشک کنند و فردایی آنروز در مسابقه شرکت دهند و ساعات نجومی ب ثبت برسانند ..
برای کل دنیا معمولا مسابقات از ۳ قطعه تا ۱۱ قطعه کبوتر است آنهم بصورت پرواز یک در میان و از انواع دارو و دان بصورت خیس خورده و کوبیده بجهت ریکاوری استفاده میکنند .
اما در کشور ما بجهت نظارت از چند روز قبل ناظران آب و دان حضوردارند .. کبوتر ایرانی ب قدری توانمند است ک برای انجام مسابقات آنها را منع از این نوع ریکاوری ها میکنند.....
انشالله در مقاله ای جداگانه در مورد طریقه عقد قرارداد ها و ناظران پای اب و دان هم برایتان خواهیم نوشت....
شورای جامعه کبوترداران ایران.....